Nagazaki’de Kardeşini Kaybeden Japon Çocuğun Hikayesi!
Birinci ve İkinci Dünya Savaşı’nda askerlerden daha çok sivil halktan insanlar hayatını kaybetmiştir. Dünya üzerindeki en büyük toplu katliamlardan biri olan atom bombası saldırıları ise geride birçok acı dolu hikaye bıraktı. Bugün ise o hikayelerin birinden bahsedeceğiz, Japon Çocuğun Hikayesi;
Atom bombası atıldıktan sonra;
Fotoğrafı çeken kişi Joe O’Donnel Amerikalı bir belgeselci, foto muhabiri ve Amerika Birleşik Devletleri Bilgi Ajansı’nın bir fotoğrafçısı idi. Joe O’Donnel ise bu bölgeye bir casus olarak gönderilmişti. Onun amacı, Nagazaki ve çevresinde fotoğraflar çekerek Amerika Birleşik Devletleri Genel Kurmayı’na gönderecek, Amerika Birleşik Devletleri’de bu fotoğraflar sayesinde atom bombasının Nagazaki’de nasıl ve ne kadar etki ettiği hakkında daha iyi bilgiler edinmiş olacaktı. Bu dünyaca meşhur fotoğraf da o fotoğraflardan yalnızca biriydi.
Resimdeki çocuk hakkında bilgi aldığı şahitlerden biri, çocuğun durumunu şu sözlerle izah etmişti; “İnsanların toplu şekilde yakıldığı ateşe doğru gelen hemen hemen 10 yaşlarında bir erkek çocuk gördüm. Sırtında da bir bebek taşıyordu.
Oyun oynuyorlar sandım;
O zamanlarda Japonya’da çocuklar sırtlarına küçük çocukları veya kardeşlerini alır oyunlar oynardı. İlk bakışta bu çocukların da böyle bir oyun oynadığını düşünmüştüm.
Fakat daha sonra bu çocuğun buraya başka bir amaçla gelmiş olduğunu anladım. Çok ciddi duruyordu. Ayaklarında ayakkabıları yoktu ve yüzünde oldukça sert bir ifade vardı.
Sırtındaki bebeğin ise kafası yana düşmüş, uyuyor gibiydi.
Çocuk hiç kıpırdamadan yaklaşık beş dakika kadar saygı duruşunda bulundu.
Daha sonra ölüleri yakan maskeli bir görevli, çocuğun yanına geldi ve bebeği tutan kayışları çözmeye başladı. İşte o an çocuğun sırtındaki bebeğin ölü olduğunu ve yakılmak üzere buraya getirildiğini anladım.
Görevli ölü bebeği aldı ve ateşin üstüne sakince yerleştirdi. Çocuk ise kaskatı bir şekilde dakikalarca kardeşinin kül oluşunu izledi. Alt dudağını o kadar şiddetli ısırıyordu ki sonunda dudağından kanlar akmaya başladı. Kardeşi alevlerin içinde tamamen gözden kaybolduktan sonra arkasını döndü ve yavaş attığı adımlarla sessizce oradan uzaklaştı.”
